De herdenking op 4 mei in Ridderkerk zal dit jaar doorgaan met een kleine groep mensen bij het monument op begraafplaats Rusthof. De meesten van ons kunnen dus opnieuw niet bij de herdenking aanwezig zijn. Vorig jaar voelde die leegte nog bijzonder aan. De speech van de koning op de lege Dam was indrukwekkend. Nu roept diezelfde leegte vooral frustratie op.
Het afgelopen jaar hebben we met elkaar ook een deel van onze vrijheid moeten missen. Hoewel de lockdown deed denken aan de oorlog van 1940-1945, is dat geenszins te vergelijken met die bezettingsjaren. Nu hebben wij er zelf voor gekozen onze vrijheid op te geven in het belang van onze eigen gezondheid en die van onze naasten. Toen werd die keuze voor ons gemaakt door een bezetter met een meedogenloze ideologie.
Ondanks dat die tijd achter ons ligt, zijn de gebeurtenissen uit de Tweede wereldoorlog nog steeds zichtbaar in onze samenleving. Hoewel ik hem zelf niet heb meegemaakt, leven de herinneringen van aan die oorlog in mij voort door de verhalen van mijn oma. Mijn oma heeft mij bijvoorbeeld verteld dat haar vader te werk werd gesteld in Duitsland en hoe zij het einde van de oorlog en de hongerwinter die daarop volgde, heeft beleefd. Dat na de oorlog het schaarse eten alleen te krijgen was met speciale bonnen.
De dodenherdenking gaat niet alleen om het herdenken van én het uiten van respect voor hen die voor onze vrijheid hun leven hebben gegeven. Het gaat voor mij ook om leren van het verleden en het besef dat het verleden zich kan herhalen. Met vrienden praat ik over de gebeurtenissen van toen en de verhalen van hun opa’s en oma’s. Dat maakt mij steeds weer bewust van het feit dat vrijheid niet van zelfsprekend is en nooit vanzelfsprekend zal worden.
Op andere plekken in de wereld worden op dit moment mensen opgesloten vanwege hun geloof, politieke voorkeur of geaardheid. Mensen zijn op de vlucht, omdat hun vrijheid en soms zelfs hun leven, ernstig bedreigd wordt. Het minste wat we kunnen doen, is niet wegkijken en niet onverschillig zijn over vrijheid. Niet normaal maken wat niet normaal is. Het is een groot goed om in vrijheid te mogen leven. Wij moeten met elkaar onze vrijheid en democratie koesteren en blijven verdedigen.
Laten we daarom iedere dag de vrijheid vieren en niet alleen op 4 en 5 mei beseffen dat vrijheid nooit vanzelfsprekend is.
Bron: RidderkerkFM