Column: Ridderkerkse barmhartigheid is niet oneindig

In Ridderkerk nemen we al jaren onze maatschappelijke verantwoordelijkheid om asielzoekers die daar recht op hebben een veilige plek te bieden. Dat is een behoorlijke uitdaging die alleen maar groter gaat worden. Het komende jaar reizen er vele duizenden asielzoekers meer naar Nederland dan eerst gedacht. Het aantal asielzoekers dat in 2023 naar Nederland komt wordt inmiddels geschat tussen de 67.000 en 76.000 mensen. Dat betekent ook dat de opgave voor Ridderkerk om de opvang, huisvesting en integratie van asielzoekers en statushouders te organiseren groter wordt. En dat blijft niet zonder gevolgen.

De landelijke overheid biedt hierbij onvoldoende hulp voor gemeenten. Wat maakt dat we snel maatregelen moeten treffen en met creatieve oplossingen moeten komen. Denk bijvoorbeeld aan het passagiersschip de Calypso in de Ridderhaven dat plaats biedt aan 88 asielzoekers. Met behulp van inwoners en organisaties uit Ridderkerk worden mensen daar op een goede manier opgevangen.

Die barmhartigheid is mooi maar we moeten ons ook realiseren dat de oplopende aantallen asielzoekers, statushouders en ook de Oekraïense ontheemden impact hebben op Ridderkerk. Het zorgt voor een nog grotere druk op de woningmarkt, zorg, onderwijs, en leefbaarheid. Ondertussen neemt het aantal personen dat asiel aanvraagt zo sterk toe dat we ons af moeten vragen of we überhaupt kunnen voldoen aan de landelijk opgelegde taakstelling en doelen.

Het vraagt dus niet alleen om creatieve oplossingen, maar ook een uitgesproken bereidheid om middelen, draagvlak en personeel in te zetten. Dat roept de vraag op hoe ver we in Ridderkerk kunnen én willen gaan om dat allemaal te realiseren. Ik heb daarom gevraagd wat het college er op dit moment al aan doet om te anticiperen op de toename van asielzoekers en in hoeverre Ridderkerk die extra personen aankan. Want regeren is vooruitzien! En we willen in Ridderkerk niet nog meer mensen moeten opvangen omdat andere gemeenten hun verantwoordelijkheid niet nemen.

Onze fractie heeft hierover de volgende vragen aan het college van B&W gesteld:

  1. Verwacht het college, net als de VVD Ridderkerk, dat door toenemende landelijke instroom van asielzoekers de opgave voor Ridderkerk om de huisvesting en integratie van statushouders te organiseren nog groter wordt?
  2. Wat doet het college er op dit moment al aan om te anticiperen op een mogelijke toename?
  3. Heeft het college zicht op de omvang van de opgave die de komende spreidingswet met zich meebrengt en in hoeverre Ridderkerk in staat is om aan deze personen onderdak te bieden?
  4. Is het college, net als de VVD Ridderkerk, van mening dat de oplopende aantallen asielzoekers, statushouders en ook de Oekraïense ontheemden impact hebben op Ridderkerk en kunnen zorgen voor een nog grotere druk op de woningmarkt, zorg, onderwijs, en leefbaarheid?
  5. Heeft het college tijdens het Jaarcongres (ALV) van de VNG ingestemd met de bovengenoemde resolutie 'Uit de opvangcrisis komen en blijven’ op 14 juni?
  6. Wanneer gaat het college het gesprek met de raad aan – bijvoorbeeld in een commissiebijeenkomst – om te bepalen of Ridderkerk bereidheid is om middelen en personeel in te zetten om te voldoen aan de steeds groter wordende landelijke taakstellingen?