Een maand geleden behandelde de gemeenteraad een motie van Partij 18PLUS, Leefbaar Ridderkerk en Echt voor Ridderkerk tegen extra asielopvang in Ridderkerk. Asielminister Marjolein Faber had namelijk aangegeven de spreidingswet zo snel mogelijk te schrappen. Er was dus geen reden om het aantal opvangplekken uit te breiden of de spreidingswet te volgen. Dat Faber steeds wat anders beloofd over de spreidingswet maakte allemaal niet uit.
Hoe is het mogelijk dat deze Ridderkerkse politieke partijen zo hun oren laten hangen naar de grillige landelijke politiek? En wat een klap moet het zijn geweest toen minister Faber vorige week donderdag benadrukte dat de spreidingswet voorlopig niet van tafel gaat. Sterker, ze verzoekt gemeenten met klem om meer alleenstaande minderjarige vreemdelingen op te vangen.
Niet voor niets stemde de Ridderkerse VVD tegen de motie. Het
is namelijk een illusie dat Ridderkerk zomaar de wet naast zich neer kan leggen.
Dat is de populistische weg van de minste weerstand. We hebben er veel meer aan
om te denken aan de juiste voorwaarden. Bijvoorbeeld dat de kosten voor de
opvang en het opzetten van de locatie worden vergoed door het Rijk. En dat de
veiligheid van onze wijken gewaarborgd is.
Wij vinden ook dat de instroom van asielzoeker moet worden beperkt. Maar ondertussen zorgen we er ook voor dat de mensen die hier opgevangen moeten worden, geen last zijn voor onze inwoners. De Ridderkerkse VVD laat zich niet leiden door onzekerheden en landelijk politiek gedoe maar neemt verantwoordelijkheid en werkt aan échte oplossingen voor Ridderkerk.